Οι μαθητές τιμούν το δάσκαλο τους
Στο Θανάση Γκιόκα
Μια ζωή ζητούσε το λόγο.
Ο χρόνος όμως πολύτιμος,
οι ομιλητές χιλιάδες.
Και δική του δουλειά να μοιράζει
και να ταξινομεί των μαθητών του τα λόγια.
Εδώ τις γνώσεις, εκεί τη γνώση,
τις χαρές απέναντι στα παράπονα
κι ανάμεσα στην αυστηρότητα και την αγάπη
το κόκκινο λουλούδι της ξεφάντωσης.
Τώρα που ο χρόνος του σώνεται,
του δίνουν το λόγο
και χάνει τα λόγια του.
«Σας ευχαριστώ που μου χαρίζετε ακόμα
τη χαρά να σας αγαπώ», είπε μόνο και κάθισε,
έμπλεος επιγνώσεως και συγκίνησης.
Κώστας Καλαπανίδας
ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΚΑΛΟΛΟΓΙΑΣ
ΑΘΗΝΑ 2004
Γεννήθηκα το 1955 στις Ερυθρές ή Κριεκούκι του νομού Αττικής, από τον Γιώργο και την Ελένη Γκιόκα.
Ευτύχησα να έχω ως δασκάλους μου στο μεν Δημοτικό τον Κώστα Καλαπανίδα, στο δε τμήμα Ηλεκτρονικής της ΑΣΠΑΙΤΕ τον Ροβέρτο Ε. Κίνγκ, († 9/11/18) καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας.
Το 1989 προσλήφθηκα ως εργαστηριακός συνεργάτης στο ΤΕΙ Πειραιά (νυν πανεπιστημιο δυτικης αττικης) (Tμήμα Η/Υ Συστημάτων), όπου διδάσκα μέχρι και το 2009, ενώ παράλληλα είμαι μόνιμος καθηγητής σε ΤΕΕ της Αθήνας. Πλέον συνταξιουχος απο 7/2015
ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ: